Έχει συμβεί σε όλους, βρίσκεσαι στο αγαπημένο σου βιβλιοπωλείο ψάχνεις για κάτι μάλλον συγκεκριμένο, και ξαφνικά εμφανίζεται το “βιβλίο πίσω από το βιβλίο” ενώ δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είχες στο μυαλό σου αφήνεις τον εαυτό σου να “χαθεί” μέσα σε αυτό. Η διαδικασία της περιήγησης για μερικούς αναγνώστες μπορεί απλά να τους αποσπά την προσοχή, για άλλους όπως και για μένα είναι ένα είδος “πνευματικής βόλτας” στο κόσμο της πληροφορίας. Η διέγερση άλλα και η έκπληξη του να σκοντάφτεις επάνω σε ένα θέμα που σου κινεί το ενδιαφέρον τραβώντας ένα βιβλίο από μια στοίβα σε ένα τραπέζι, δεν μπορεί να συγκριθεί με το να χαζεύεις εικόνες και κείμενα στον Browser του ηλεκτρονικού σου υπολογιστή. Η επιλογή ακόμη και του εξώφυλλου που μπορεί να σου τραβήξει την προσοχή είναι προσωπική, βασισμένη στην ιδιοσυγκρασία σου και την αισθητική σου, ενώ στην δεύτερη περίπτωση καταναλώνεις περιεχόμενο κάνοντας “κλικ” σε links που κάποιος πολύπλοκος αλγόριθμος έχει αποφασίσει ότι σου ταιριάζουν. Όλοι συμφωνούν ότι το μέλλον για τους εκδοτικούς οίκους είναι ψηφιακό με τις λέξεις να εμφανίζονται στην οθόνη του tablet η του κινητού μας σχεδόν ακαριαία την στιγμή που ψάχνουμε, αλλά σε αυτή την περίπτωση τι θα συμβεί με τα “κρυμμένα” βιβλία που δεν θα διαβάσουμε ποτέ? Η τις γνώσεις που δεν θα σκοντάψουμε ποτέ επάνω τους?_